Przeciwnik PGE GKS w II rundzie kwalifikacyjnej Pucharu UEFA DNIPRO Dnipropetrovsk prowadzi z kompletem w ekstraklasie ukraińskiej mając na rozkładzie m.in. Dinamo Kijów. W kadrze Olega Protasowa oprócz reprezentantów Ukrainy znajduje się siedmiu obcokrajowców:



Yeschenko Andrey (Rosja)
Denisov Vitaliy (Uzbekistan)
Bartulovic Mladen (Chorwacja)
Kankava Jaba (Gruzja)
Davidson De Oliveyra Morais (Brazylia)
Karnilenka Syargey (Białoruś)
Samodin Sergey (Rosja)

Skład w ostatnim meczu ligowym: Dnipro - Naftovyk - 2:0

Kernozenko, Grytsay (Lyopa, 73), Shershun, Shelayev - c, Samodin (Maxymov, 88), Vorobey, Rusol, Denisov, Andrienko, Kravchenko (Bartulovic, 66), Nazarenko.

Zmiany: Kanibolotskiy, Lentsevich, Sviderskiy, Balabanov

Historia klubu

Dnipro powstało w 1925 r. jako drużyna przyfabryczna. Pierwsza nazwa klubu to Petrovets. W 1936 r. już jako Stal wzięła udział w rozgrywkach radzieckich niższego szczebla. 1947 rok to czas połączenia z innym zespołem z Dnipropetrovska, Dynamo. Od 1949 do 1961 r. klub istniał pod nazwą Metalurg. Wreszcie w 1961 r. drużynę przejęła jedna z największych fabryk w ZSSR – Yugmash. Nowy sponsor zmienił nazwę klubu na Dnepr, ale wyniki aż do 1968 r. nie zadowalały nikogo w mieście. Tak było do czasu przejęcia ekipy przez trenera stulecia na Ukrainie. Walerii Łobanowski wprowadził Dnepr do radzieckiej ekstraklasy, by w 1972 r. zająć w niej 6. miejsce.

Po rozpadzie ZSSR Dnepr już po ukraińskiej translacji zwany Dnipro był głównym kandydatem do walki o najwyższe cele w rodzimej lidze. Do tej pory nasi przeciwnicy zdobyli wicemistrzostwo i aż pięć brązowych medali Mistrzostw Ukrainy. Są również trzykrotnymi finalistami krajowego pucharu.

W obecnym sezonie Dnipro dysponujące ogromnym budżetem pragnie wreszcie zdobyć upragnione złoto w lidze i walczyć nawet o finał Pucharu UEFA, mając ku temu silne podstawy.

Na ich drodze staje jednak wicemistrz Polski, który również ma swoje marzenia…

Początek ligowego sezonu był dla klubu udany. Po pięciu kolejkach - z kompletem zwycięstw - znalazł się na czele tabeli. W przekonywujący sposób pokonał m.in. 3:1 aktualnego mistrza i zdobywcę krajowego pucharu, Dynamo Kijów. Patrząc na formę Dnipro, piłkarzy Oresta Lenczyka czeka trudna przeprawa.

Oprócz rywalizacji sportowej, polski zespół będzie miał okazję zwiedzić niezwykle ciekawe miasto. Legenda głosi, że gród jest miłosnym prezentem hrabiego Potiomkina dla carycy Katarzyny II. Podobno zauroczył ich widok, jaki rozpościerał się z trzech okolicznych wzgórz. Dniepropietrowsk dynamicznie się rozwija i między innymi dlatego będzie gościć uczestników Euro 2012. Prace nad nowym stadionem mają się zakończyć w 2008 roku, a nowoczesny obiekt będzie mógł pomieścić 31 tysięcy ludzi. Na razie jednak, Dnipro rozgrywa mecze na starej arenie - zwanej Meteorem.

Klub rozpoczął sportową przygodę w 1925 roku, jako drużyna piłkarska z fabryki Pietrowskiego, a 11 lat później zadebiutował w rozgrywkach ligowych. Następnie po połączeniu z Dynamem Dniepropietrowsk przyjął nazwę Metalurg, ostatecznie w 1961 roku uformował się jako Dniepr. Wiązało się to z przejęciem zespołu przez radzieckiego potentata metalowego, ale największy wpływ na przyszłe losy klubu miało pojawienie się trenera Walerego Łobanowskiego. To on zbudował podwaliny pod przyszłe sukcesy, które nadeszły w latach 80 - tych, gdy Dniepr dwukrotnie (1983, 88) sięgał po mistrzostwo ZSRR. W drużynie grali wówczas tacy zawodnicy, jak: Gennadij Litowczenko, obecny trener Oleg Protasow, Wadim Jewtuszenko i Oleg Taran. W sezonie 1986-87 jedyny raz w historii rywalizowała z polskim zespołem w europejskich pucharach, wówczas lepsza w dwumeczu okazała się Legia Warszawa, która po bezbramkowym remisie u siebie, w Dniepropietrowsku pokonała rywali 1:0.

Po upadku ZSRR, klub ostatecznie zamienił radziecko brzmiące Dniepr - na ukraińskie Dnipro, a po uformowaniu ligi zadomowił się w jej czołówce. W 1993r. zajął drugie miejsce rozgrywkach, natomiast latach: 1995, 1997 i 2004 był w finale krajowego pucharu. Przez ponad dziesięć sezonów drużyna znajdowała się w cieniu Dynama Kijów i Szachtara Donieck. Teraz wielkie pieniądze - jakie zainwestowano w Dniepropietrowsku - mają sprawić, że to Dnipro okaże się najmocniejsze. W zespole występuje już kilku reprezentantów naszego wschodniego sąsiada - Oleg Szelajew, Andrij Rusoł i Siergiej Nazarenko. Przed obecnym sezonem postanowiono dołączyć do kadry kolejnych dwóch - Wiaczesława Świderskiego oraz Andrija Worobieja. Jednak prawdziwą gwiazdą Dnipra jest trener Oleg Protasow, który znakomicie zapisał się w klubie również jako piłkarz.

Grał w nim w latach 1982-87, a ostatni sezon w klubie okazał się być najbardziej udany. Został wtedy wybrany najlepszym zawodnikiem ZSRR, chociaż to przez jego niewykorzystany rzut karny Dnipro przegrało wspomniany dwumecz z Legią Warszawa. Znakomita postawa zaowocowała przenosinami do najpopularniejszego wówczas radzieckiego zespołu, jakim był Dynamo Kijów. W trenowanej przez Łobanowskiego ekipie po raz drugi w karierze został mistrzem kraju. W latach 90. kopał jeszcze piłkę w Grecji i Japonii. Świetnie wiodło mu się również w reprezentacji sowietów, na co wskazuję liczba strzelonych goli. Przez pięć - włączając występy na mundialach 86 i 90 oraz Euro 88 - zdobył 29 bramek, co jest drugim wynikiem w historii ZSRR. Także w zawodzie trenera odnosi sukcesy, gdyż był już mistrzem Grecji z Olympiakosem, a następnie Rumunii ze Steauą Bukareszt. Niespodziewanie w grudniu 2005 roku postanowił poprowadzić zespół z rodzinnego miasta.

Wydaje się, że bełchatowianie mają małe szansę na awans do następnej rundy. Klub z Dniepropietrowska ma znacznie wyższy budżet, a zeszłoroczna rywalizacja Legii z Szachtarem pokazuje, że pieniądze często szczęście jednak dają. Pozostaje wierzyć, że trener Lenczyk przechytrzy potentatów z Ukrainy.

Ocena eksperta

Seweryn Gancarczyk (obrońca Metalistu Charków)

Już od kilku sezonów Dnipro dobijało się do czołówki ligi ukraińskiej, a w obecnym po czterech meczach z kompletem punktów byto liderem tabeli. Ciężko strzelić im gola, bo mają silną i zgraną linię obrony. Wiaczesław Swiderskij czy Bohdan Szerszun to reprezentanci Ukrainy. Mózgiem zespołu jest grający w Dniprze od lat Siergiej Nazarenko. Piłkarzom PGE GKS radzę na niego uważać przy stałych fragmentach - potrafi świetnie uderzyć z dwudziestu czy dwudziestu pięciu metrów ponad murem. Najgroźniejszy z przodu będzie zapewne Andrij Worobiej. Ostatnia wygrana Dnipra w Kijowie, czy zwycięstwo w poprzednim sezonie nad Szachtarem w Doniecku świadczy, że jest to jeden z najsilniejszych zespołów na Ukrainie.

Piłka Nożna/ własne